به گزارش خبرگزاری مهر، علی غلامی، درباره تعرفههای درمان اعتیاد اظهارداشت: کانون درمانگران اعتیاد خواهان بازنگری کلی در تعرفههای مراکز درمان اعتیاد است و خواهان این هستیم که بیمه سلامت با احتساب تمام هزینههای مراکز درمان اعتیاد که شامل دارو، خدمات غیردارویی، حقوق پرسنل، استهلاک سرمایه و…، میشود تعرفه واقعی برای مراکز درمان اعتیاد تعیین کنند که با این شیوه عقب افتادگی هزینههای مراکز درمان اعتیاد و فراموشی این مراکز در طی سالهای گذشته جبران شود.
غلامی اظهار کرد: حداکثر سقفی که بیمه سلامت برای افزایش تعرفهها در نظر میگیرد ۸ درصد است. این عدد اصلاً مشکلات هزینهای که مراکز درمان اعتیاد در طی این سالها گریبانگیر آن بودند را جبران نمیکند و همچنان خطر خروج پزشکان حاذق از درمان اعتیاد و ورود افرادی که کار تخصصی شأن اعتیاد نیست و خدمت مناسبی به جامعه هدف ارائه نمیکنند پابرجا خواهد ماند.
دبیر کانون سراسری انجمنهای صنفی مراکز سرپایی درمان اعتیاد کشور با اشاره به تعرفه منطقی و قابل قبول برای مراکز درمان اعتیاد، گفت: با توجه به میزان تورم و میزان افزایش تعرفه خدمات پزشکی هم عرض میزان تعرفه باید ۴۰۰ هزار تومان در نظر گرفته شود اما کانون درمانگران اعتیاد با تعرفه ۲۶۰ هزار تومان هم موافق است. بسیاری از مصرف کنندگان مواد تا قبل از اینکه برای درمان اقدام کنند ۱۰۰ در صد درآمد ماهیانه شأن را برای خرید مواد هزینه میکردند بنابراین حالا که وارد فرایند درمانی شده اند این عدد بر خلاف تصور موجود برای بیشتر آنها حتی قشر کم درآمد جامعه واقعاً عدد بالایی نیست و میتوانند به راحتی این تعرفه را پرداخت کنند. بنابراین افزایش ۷۱ هزار تومانی تعرفه درمانی برای یک ماه اصلاً به چشم بیماران نمیآید.
وی همچنین بیان داشت: در سال ۱۳۹۱ تعرفه مراکز درمان اعتیاد ۸۶ هزار تومان و تعرفه پزشک عمومی دو هزار و ۸۰۰ هزار تومان بود در حالی که در حال حاضر میزان افزایش تعرفه پزشکان عمومی ۴۰۰ درصد بوده اما تعرفه مراکز درمان اعتیاد در طی این سالها حدوداً ۱۰۰ درصد افزایش داشته است. یکی دیگر از مواردی که میتوان برای اثبات پایین بودن تعرفه مراکز درمان اعتیاد مطرح کرد، مقایسه تعرفه خدمات پزشکی هم عرض و مساوی است. اگر بخواهیم نرخ تورم ۶۰۰ درصدی که از سال ۱۳۹۱ تاکنون اتفاق افتاده است را هم در محاسبات لحاظ کنیم تعرفه معقول برای مراکز درمان سرپایی اعتیاد باید عددی نزدیک به ۴۵۰ هزار تومان باشد.
دبیر کانون سراسری انجمنهای صنفی مراکز سرپایی درمان اعتیاد کشور با اشاره به خدماتی که در مراکز درمان سرپایی درمان اعتیاد به بیماران ارائه میشود، اظهار داشت: در مراکز درمان اعتیاد به ازای تعرفهای که دریافت میشود خدمات مختلفی به بیمار ارائه میشود که عبارت است از ویزیت پزشک و روانشناس، دارو و تست آزمایشگاهی و ۱۷۸ هزار و ۶۰۰ تومان برای مجموع این پکیج درمانی از بیمار دریافت میشود، که با توجه به تورم قیمت تمام شده هر کدام از این خدمات در طی این سالها چندین برابر شده است. به عنوان مثال قیمت دارو از سال ۱۳۹۱ تاکنون هفت برابر شده است و این نکته قابل توجه است که در سال ۱۳۹۱، هفت درصد قیمت خدمات ماهانه ارائه شده، پول دارو بود اما در حال حاضر حدود ۲۰ درصد قیمت خدمات، متعلق به هزینه دارو است. بنابراین وقتی نمودار قیمت دارو به شدت بالا میرود میزان تعرفه خالص دریافتی مراکز درمان اعتیاد بسیار پایینتر از شاخصی است که عنوان میشود. قیمت داروهایی که در مراکز درمان اعتیاد به بیماران داده میشود طبق تعرفهای که وزارت بهداشت به سازمان بیمه سلامت ابلاغ میکند، حدود ۷۰۰ درصد افزایش بها داشته است.
غلامی اضافه کرد: مخارج یک مرکز درمان سرپایی اعتیاد به طور میانگین ۱۹ میلیون تومان خواهد شد. این در حالی است که کل هزینهای که ما در یک ماه از صد بیمار میتوانیم دریافت کنیم ۱۷ میلیون و هشتصد هزار تومان است. یعنی با این تعرفه نه تنها مراکز درمان اعتیاد سود نمیکنند بلکه باید بیش از یک میلیون تومان هم از جیب شأن هزینه کنند.
وی ادامه داد: امسال دولت با توجه به کرونا، هشت درصد به میزان تعرفه مراکز درمانی در سه ماهه آخر سال اضافه کرد این در حالی است که مراکز درمان سرپایی اعتیاد را از قلم انداخت و تعرفه این مراکز را افزایش نداد. این بی توجهیها به اضافه غیر کارشناسی بودن تعرفه درمان اعتیاد باعث شده است که مراکز سرپایی درمان اعتیاد از تعرفهها عقب بمانند و ورشکسته شوند.
دبیر کانون سراسری انجمنهای صنفی مراکز سرپایی درمان اعتیاد کشور در رابطه با مضرات غیر منطقی بودن تعرفه مراکز درمان سرپایی اعتیاد گفت: مهمترین اثر تعیین تعرفههای کارشناسی نشده، خروج برخی از پزشکان و روانشناسان ماهر و کاربلد از حیطه درمان اعتیاد است. اگر تعرفهها اصلاح نشود پزشکانی هم که در این حوزه باقی میمانند بی انگیزه میشوند و به ناچار در خدمات رسانی به بیماران حساسیتها کم خواهد شد. در چنین شرایطی بیماران گرفتار اعتیاد، خانوادههایشان و در گام بعدی همه شهروندان جامعه بیش از همه آسیب میبینند، فراموش نکنیم که بیماری اعتیاد فقط یک فرد را گرفتار نمیکند بلکه میتواند منجر به افزایش آسیبهای اجتماعی شود.
غلامی بیان کرد: با وجود این تعرفههای غیر اصولی مسئولان دیگر نمیتوانند از دارو محور بودن درمان اعتیاد انتقاد کنند. این راهی است که خودشان پیش پای پزشکان گذاشته اند. پزشکان هر چقدر هم که متعهد و وظیفه شناس باشند و در برابر بیماران احساس مسئولیت کنند اگر نتوانند دخل و خرج شأن را متعادل کنند مجبور میشوند در راستای کم کردن هزینهها برنامه ریزی کنند. در این صورت دیگر نمیتوانند روانشناسان و پرستارهای ماهر را استخدام کنند. بنابراین پزشکان مجبور میشوند افرادی که حرفهای نیستند را به کار بگیرند که این مساله به روند درمان بیماران ضربه جدی وارد میکند.
دبیر کانون سراسری انجمنهای صنفی مراکز سرپایی درمان اعتیاد کشور هشدار داد؛ اگر وضعیت تعرفهها تغییر جدی نکند و به شکل فعلی باقی بماند ورشکستگی مراکز درمان اعتیاد اصلاً دور از انتظار نیست. اگر چنین اتفاقی بیفتد چه کسی میخواهد پاسخگوی یک میلیون و ۳۰۰ هزار معتادی باشد که در حال حاضر از مراکز درمان اعتیاد خدمات دریافت میکنند؟ کانون درمانگران اعتیاد انتظار دارد تا مسئولین مربوطه و همچنین دبیرخانه بیمه سلامت به این موضوع ورود کنند تا مانع ورشکستگی مراکز درمان اعتیاد شوند و نگرانی بیماران گرفتار به اعتیاد و خانواده آنها را در این زمینه از بین ببرند.
نظر شما